The Tortoise & the Ducks

A tortoise lived by a pond.

Een schildpad leefde bij een vijver.

Two ducks were his friends.

Twee eenden waren zijn vrienden.

They liked to talk together every day.

Ze praatten graag elke dag samen.

One summer, the pond became very dry.

Op een zomer werd de vijver zeer droog.

There was no water left.

Er was geen water meer over.

The ducks said,

De eenden zeiden,

"We must fly to another pond."

"Wij moeten naar een andere vijver vliegen."

"But you cannot fly with us."

"Maar je kunt niet met ons meevliegen."

The tortoise was sad.

De schildpad was bedroefd.

He said,

Hij zei,

"Please take me with you."

"Neem me alsjeblieft met je mee."

"I do not want to stay here alone."

"Ik wil hier niet alleen blijven."

The ducks thought for a long time.

De eenden dachten lange tijd na.

Then one duck said,

Toen zei een eend,

"We have an idea."

"Wij hebben een idee."

"We will hold a stick with our beaks."

"Wij zullen een stok vasthouden met onze snavels."

"You can bite the middle of the stick."

"Jullie kunnen het midden van de stok bijten."

"Then we can carry you."

Dan kunnen we je dragen.

The tortoise was happy.

De schildpad was gelukkig.

"That is a good plan!"

"Dat is een goed plan!"

he said.

zei hij.

The ducks found a strong stick.

De eenden vonden een sterke tak.

They told the tortoise,

Ze vertelden de schildpad,

"You must not open your mouth."

"Je mag je mond niet opendoen."

"You must not talk."

"Je mag niet praten."

"If you talk, you will fall."

"Als je praat, zul je vallen."

The tortoise said,

De schildpad zei,

"I understand."

"Ik begrijp het."

"I will not talk."

"Ik zal niet praten."

The ducks picked up the stick.

De eenden pakten de stok op.

The tortoise bit the middle.

De schildpad beet in het midden.

They began to fly.

Ze begonnen te vliegen.

People on the ground saw them.

Mensen op de grond zagen hen.

They pointed and shouted,

Ze wezen en riepen,

"Look!"

Kijk!

"A tortoise is flying!"

"Een schildpad vliegt!"

"How strange!"

"Hoe vreemd!"

"How funny!"

"Hoe grappig!"

The tortoise heard the people.

De schildpad hoorde de mensen.

He wanted to tell them it was his idea.

Hij wilde hun vertellen dat het zijn idee was.

He forgot the warning.

Hij vergat de waarschuwing.

He opened his mouth to speak.

Hij opende zijn mond om te spreken.

The tortoise fell down to the ground.

De schildpad viel naar de grond.

He was hurt but not dead.

Hij was gewond maar niet dood.

The ducks flew down to help him.

De eenden vlogen naar beneden om hem te helpen.

The tortoise learned his lesson.

De schildpad leerde zijn les.

Sometimes it is better to stay quiet.

Soms is het beter om stil te blijven.