A Aventura de Maya com a Lanterna do Dragão
Przygoda Mayi z lampionem smoka
Quando Maya descobre uma lanterna misteriosa que brilha no sótão da sua avó, nunca imagina que isso a levará numa jornada mágica através das nuvens. Mas algumas aventuras escolhem-nos a nós, e este pequeno dragão tem esperado muito tempo pela amiga certa para o encontrar.
Maya amava novembro.
Maya uwielbiała listopad.
O ar estava frio e cortante.
Powietrze było zimne i rześkie.
As folhas estavam alaranjadas e vermelhas.
Liście były pomarańczowe i czerwone.
Mas, acima de tudo, ela adorava fazer lanternas com a sua avó.
Ale najbardziej ze wszystkiego lubiła robić lampiony z babcią.
"Hoje fazemos mágica", disse a Vovó com um sorriso.
„Dziś robimy magię” — powiedziała babcia z uśmiechem.
Ela colocou papel colorido sobre a mesa da cozinha.
Położyła kolorowy papier na kuchennym stole.
Os olhos de Maya se arregalaram.
Maya szeroko otworzyła oczy.
"Que tipo de magia?"
„Jaką magię?”
perguntou Maya.
zapytała Maya.
"A magia de São Martinho," respondeu a Vovó.
„Magię świętego Marcina” — odpowiedziała babcia.
Há muito tempo, havia um soldado bondoso chamado Martinho.
„Dawno temu był dobry żołnierz o imieniu Marcin.
Ele compartilhou seu casaco quente com um homem pobre numa noite muito fria.
Podzielił się swoim ciepłym płaszczem z biednym człowiekiem w bardzo zimną noc.
Agora, todos os anos, as crianças carregam lanternas coloridas para lembrar da sua bondade.
Teraz co roku dzieci niosą jasne lampiony, aby pamiętać o jego dobroci.”
Maya pegou papel vermelho.
Maya wzięła do ręki czerwony papier.
"Eu quero fazer uma lanterna de dragão!"
„Chcę zrobić lampion-smoka!”
Um dragão?
„Smoka?
"Que maravilhoso!"
Jak wspaniale!”
A vovó riu.
Babcia zaśmiała się.
Os dragões dão muita sorte.
„Smoki przynoszą dużo szczęścia.”
Eles trabalharam a tarde toda.
Pracowały całe popołudnie.
Maya cortou o papel cuidadosamente.
Maya ostrożnie wycinała papier.
A vovó ajudou-a a colar os pedaços.
Babcia pomagała jej sklejać kawałki.
Elas fizeram um lindo dragão vermelho com olhos dourados e uma cauda comprida.
Zrobiły pięknego czerwonego smoka ze złotymi oczami i długim ogonem.
"Agora colocamos a vela lá dentro," disse a Vovó.
„Teraz wkładamy do środka świeczkę” — powiedziała babcia.
Ela colocou uma vela pequena e segura na barriga do dragão.
Włożyła małą, bezpieczną świeczkę do brzucha smoka.
Quando ela a acendeu, o dragão brilhou como fogo.
Gdy ją zapaliła, smok rozświetlił się jak ogień.
Está vivo!
„On żyje!”
Maya gritou de alegria.
krzyknęła z radością Maya.
Naquela noite, Maya vestiu seu casaco mais quente.
Tego wieczoru Maya założyła swój najcieplejszy płaszcz.
Ela levou sua lanterna de dragão para fora.
Wyniosła na zewnątrz swój smoczy lampion.
A rua estava cheia de crianças.
Ulica była pełna dzieci.
Todos tinham lanternas diferentes.
Każdy miał inny lampion.
Havia estrelas, luas, casas, gatos e até um peixe gigante!
Były gwiazdy, księżyce, domki, koty, a nawet ogromna ryba!
"Olá, Maya!"
„Cześć, Maya!”
called her friend Tom.
zawołał jej przyjaciel Tom.
Ele tinha uma lanterna de estrela azul.
Miał niebieski lampion w kształcie gwiazdy.
O seu dragão é incrível!
„Twój smok jest niesamowity!”
Obrigado!
„Dziękuję!
"Sua estrela é muito brilhante", disse Maya.
Twoja gwiazda świeci bardzo jasno” — powiedziała Maya.
As crianças começaram a caminhar juntas pela rua.
Dzieci zaczęły razem iść ulicą.
As suas lanternas tornaram a noite escura bela.
Ich lampiony sprawiały, że ciemna noc wyglądała pięknie.
Os pais caminhavam atrás deles, cantando canções antigas sobre São Martinho.
Rodzice szli za nimi, śpiewając stare piosenki o świętym Marcinie.
Maya olhou ao redor.
Maya rozejrzała się.
As lanternas pareciam sonhos flutuantes.
Lampiony wyglądały jak unoszące się marzenia.
Algumas eram grandes, outras eram pequenas.
Niektóre były duże, inne małe.
Algumas eram simples, outras eram sofisticadas.
Niektóre były proste, inne ozdobne.
Mas todos eles eram especiais.
Ale wszystkie były wyjątkowe.
Por que caminhamos juntos?
„Dlaczego idziemy razem?”
Maya perguntou à sua avó.
zapytała Maya swoją babcię.
"Porque a luz fica melhor quando a compartilhamos", explicou a Vovó.
„Bo światło jest lepsze, gdy się nim dzielimy” — wyjaśniła babcia.
"Uma lanterna é boa.
„Jeden lampion jest miły.
Mas muitas lanternas juntas tornam o mundo inteiro mais brilhante.
Ale wiele lampionów razem sprawia, że cały świat jest jaśniejszy.”
Eles caminharam pelo parque.
Przeszli przez park.
Eles passaram pelas lojas.
Przeszli obok sklepów.
Eles caminharam à beira do rio.
Szli wzdłuż rzeki.
Por onde quer que fossem, as pessoas saíam para observar.
Gdziekolwiek szli, ludzie wychodzili na zewnątrz, żeby patrzeć.
Os idosos sorriram.
Starsze osoby się uśmiechały.
Os bebês apontaram para as luzes bonitas.
Niemowlęta wskazywały palcem na piękne światełka.
Os cães abanaram o rabo.
Psy merdały ogonami.
No final da caminhada, todas as crianças ficaram em pé formando um grande círculo.
Na końcu spaceru wszystkie dzieci stanęły w dużym kręgu.
Eles ergueram suas lanternas bem alto no ar.
Trzymały swoje lampiony wysoko w górze.
As luzes dançavam no vento como pequenos sóis.
Światełka tańczyły na wietrze jak malutkie słońca.
"Faça um pedido", sussurrou a vovó para Maya.
„Pomyśl życzenie” — szepnęła babcia do Mayi.
Maya fechou os olhos.
Maya zamknęła oczy.
Ela desejou que todas as pessoas do mundo pudessem se sentir tão felizes e acolhidas quanto ela se sentia naquele momento.
Życzyła sobie, żeby każdy na świecie mógł czuć się tak szczęśliwy i otulony ciepłem, jak ona czuła się teraz.
Quando abriu os olhos, sua lanterna de dragão pareceu piscar para ela.
Gdy otworzyła oczy, jej smoczy lampion jakby do niej mrugnął.
Talvez fosse apenas o vento movendo a vela.
Może to tylko wiatr poruszył świeczkę.
Ou talvez tenha sido magia de verdade.
A może to była prawdziwa magia.
Maya decidiu que definitivamente era mágica.
Maya uznała, że to na pewno była magia.
O melhor tipo de magia vem de compartilhar luz e bondade com os outros.
Najlepsza magia bierze się z dzielenia się światłem i życzliwością z innymi.